Evert Jan Slootweg

Bij mijn aantreden was ik van plan twee termijnen Tweede Kamerlid te blijven; ik denk dat ons land beter bestuurd zou worden als mensen zo’n bestuursperiode begrenzen. Toen had ik me dus al voorgenomen dat ik halverwege de tweede termijn op zoek zou gaan naar een vervolgstap. Dat moment kwam eerder doordat het na de eerste ronde afgelopen was. Mijn 18^e plek op de kieslijst was net niet hoog genoeg.

Het Appa begeleidingstraject dat aftredende Tweede Kamerleden aangeboden krijgen, zag ik direct als kans. Ik ben daarom met verschillende partijen in gesprek gegaan. Wat mij over de streep trok om te kiezen voor Van Ede & Partners was het maatwerk en de grondigheid van de begeleiding. Bij andere bureaus wordt vooral gekeken naar: wat heb je in het verleden gedaan en waar ben je op basis daarvan nu bemiddelbaar? Dan beland je al snel in hetzelfde soort werk. Van Ede focust meer op persoonlijkheid en capaciteiten. Op je talenten, wat ik voor mezelf heb vertaald naar: waar zit mijn toegevoegde waarde?

Daarbij wordt het venster heel wijd opengezet en tegelijkertijd is er meer focus. Niet zozeer op een volgende functie, maar meer op de talenten waarover je beschikt. En daarna onderzoek je in welke omgeving/rol die talenten het best tot hun recht komen. Dat is wezenlijk anders dan meteen doorstoten naar een volgende baan. En daardoor ging ik zelf ook breder kijken dan alleen naar belangenbehartiging.

Ik heb scherper inzicht gekregen in hoe ik overkom

Dat begint met het schrijven van een zelfanalyse – waarbij je ook gebruikmaakt van feedback van mensen om je heen. Mij heeft deze analyse niet per se nieuwe inzichten opgeleverd, maar ik heb wel scherper inzicht gekregen in hoe ik overkom op anderen. Wat eigenlijk iedereen herkent, is dat ik snel rationele afwegingen kan maken. En verder kijk wat bepaalde keuzes betekenen.

Dat is een kracht waar bij veel organisaties behoefte aan is. Bij moeilijke besluiten is het goed als er iemand is die helder een aantal zaken onder elkaar kan zetten en rekening houdt met de gevolgen. Sinds de start van mijn begeleidingstraject heb ik als strategisch adviseur bij een grote en een kleinere gemeente gewerkt, waar ze heel blij waren dat ik dit in kon brengen. Het komt ook van pas in de twee raden van toezicht in het onderwijs waar ik nu lid van ben –ook als uitvloeisel van dit traject. Omdat ik ontdekte dat ik bij een gemeente werken heel leuk vind, maar behoefte had aan verbreding.

Ondertussen heb ik toch weer tijdelijk een zetel in de Tweede Kamer overgenomen. Maar in december ga ik aan de slag als wethouder in de gemeente West Maas en Waal. Wat mijn loopbaanbegeleiding me daarbij heeft gebracht, is toch net het zetje dat ik de functie van bestuurder aandurf. Ik heb altijd tegen het bestuur aan gezeten, maar – zonder mijn rol klein te willen maken - de beslissingen nemen deed ik niet. Ik bereidde ze voor.

Als je het nooit probeert, is dat veilig, maar waarom ben je bang niet succesvol te zijn?

Als je nooit de sprong waagt, is dat veilig, maar waarom ben je bang dat je daarin niet succesvol zult zijn? Dat ik dat ben gaan onderzoeken, is misschien wel de belangrijkste opbrengst van dit proces. Waar ik terughoudend was, werd ik in groepstrainingen bij Van Ede door medecursisten en mijn begeleider Hans Mellink steeds uitgedaagd, aangemoedigd. Daar heb ik een soort zelfvertrouwen in gevonden dat ik anders niet zou hebben gehad. Ik geef mijn potentieel de ruimte!