Hoe ben je bij Van Ede & Partners terechtgekomen?

“Ik heb zelf ooit een traject gevolgd bij Van Ede & Partners. Daar kwam ik via een bijzondere route terecht. Op mijn twaalfde ben ik als vluchteling naar Nederland gekomen, met mijn ouders en mijn broer en zus. Na de middelbare school ging ik accountancy studeren, maar dat bleek niks voor mij. Commerciële economie maakte ik wel af, al vond ik die opleiding pas in het laatste jaar uitdagend. Vooral de meer psychologie-achtige vakken spraken me aan. Daar wilde ik meer over weten. Om die reden ben ik toen de master psychologie gaan doen en daarna een post-master coaching. In die tijd was ik ook cliënt bij het UAF, een stichting die hoogopgeleide vluchtelingen ondersteunt. Niet alleen financieel maar bijvoorbeeld ook bij het opbouwen van een netwerk, of gewoon om te sparren over hoe alles hier werkt, ook tussen de regels door.

Veel in mijn leven werkt in cirkels, die op een gegeven moment rond moeten komen.

Het UAF had een samenwerking met Van Ede & Partners, en omdat ik zoekende was, kreeg ik een traject aangeboden. En tijdens dat traject dacht ik al: later als ik groot ben, wil ik aan de andere kant van de tafel zitten.”

Waarom dacht je dat dit werk bij je zou passen?

“Deels om dezelfde reden dat ik psychologie wilde studeren: het interesseert mij hoe mensen denken en functioneren, en waarom ze dan wel of niet presteren. Hoe ze reageren, wat hen triggert, en wat maakt dat de één terugslaat als hij een klap krijgt en de ander gaat huilen. Maar ook omdat het mooie ontmoetingen waren bij Van Ede & Partners. Ik deed veel aan groepstrainingen mee en had goede, reflectieve gesprekken met mijn begeleider, Reinhard Wolf. Ik weet nog dat hij altijd heel goed gekleed was en Happy Socks droeg. Dat heb ik sowieso overgenomen. Maar ook het inhoudelijke sprak mij aan. Die balans tussen aan de ene kant het harde werken, het presteren en floreren, en aan de andere kant de bezinning en bezieling, het meer spirituele. En ook het speelse, waar die sokken voor mij misschien wel voor staan. Dat heeft bij mij een zaadje geplant. En inmiddels ben ik erachter gekomen dat veel in mijn leven werkt in cirkels, die op een gegeven moment rond moeten komen.”

Hoe bedoel je dat precies, waar zie je die cirkels?

“Die zie ik vooral in een patroon van wederkerigheid, als een soort aflossen. Ik heb iets ontvangen of ervaren in een belangrijke fase van mijn leven, en mag dan later weer iets teruggeven. Ik ben bijvoorbeeld als vluchteling naar Nederland gekomen en vervolgens was een van mijn eerste banen jongerenbegeleider bij een azc. Later heb ik ook bij het UAF gewerkt, nog zo’n voorbeeld. En nu dus weer. Het mooie daarin is: omdat ik ook aan de andere kant heb gezeten, weet ik hoe het is om cliënt te zijn. Dat maakt het makkelijker om me in de ander te verplaatsen. Ik weet hoe dat kan voelen, en ook hoe fijn het ook kan zijn om in zo’n avontuur te zitten.”

Mijn vriendin zei: ‘Kijk eens even achterom, hoever je al gekomen bent.’

Waar haal jij dan je voldoening uit, wat geeft jouw werk zin voor jou?

“Wat ik mooi vind, is de verbinding met een medemens. Dat ik een bijdrage kan leveren aan iemands ontwikkeling in een belangrijke fase van diens leven. En dat ik dat ook zie gebeuren op momenten dat ik met iemand in gesprek ben, wanneer een kwartje valt of bepaalde inzichten ontstaan, of er een drijfveer weer wordt aangeboord. Dat is fantastisch. Ik weet ook waarom dat voor mij zo belangrijk is. Het heeft te maken met mijn vlucht uit Afghanistan, een land in oorlog. Ik heb zelf meegemaakt dat een van de dingen die er dan niet meer zijn, ontwikkeling is. Het ontwikkelingsproces stopt op het moment dat er geen scholen zijn. Of op het moment dat andere levensbehoeftes voorgaan, zoals veiligheid. Ik heb gezien wat het betekent voor mensen, hun land en hun samenleving als die ontwikkeling stopt. Dat maakt dat ik daar erg op gefocust ben en hier juist een bijdrage wil leveren aan ontwikkeling van mensen. Veel levensmissies of drijfveren ontstaan vanuit pijn of ervaringen in ons leven. Voor mij is het dit. Ik vind het fantastisch om ontwikkeling te zien bij iemand die vastgelopen is. Dat die weer een spoor vindt om op verder te gaan.”

Wat typeert dan jouw aanpak?

Enthousiasme en een geloof in de kracht van een persoon. We hebben allemaal een gigantische gereedschapskist. In gesprekken met cliënten gaan we kijken: wat heb jij in je gereedschapskist en wat kun je daarmee? Waar kun je koppelingen maken, wat kun je bijschaven om je verder te ontwikkelen? Ik vind het leuk om dat uit te dagen. En samen te lachen. Want het is toch een fantastisch avontuur dat je een periode in je leven zo met jezelf bezig bent en jezelf probeert te begrijpen? Of nog beter: een nieuwe bestemming ontdekt of jezelf hervindt? Daar probeer ik cliënten van bewust te maken. Die komen meestal niet binnen met het idee: ik ga eens lekker een avontuur aan. Maar vergelijk het met een bergwandeling. Daar kun je tegenop zien als een zware tocht – wat het ook is – of het beleven als een avontuur waarin je steeds een stap zet. En kunt stilstaan bij het moois dat je onderweg tegenkomt. Ik heb zelf een fikse burn-out gehad – over cirkels gesproken – en weet nog goed dat ik toen vooral bezig was met wat er niet was. Tot mijn vriendin zei: ‘Kijk eens even achterom, hoever je al gekomen bent.’ Voor mij waren dat toen magische woorden. Want ik zag opeens hoeveel meters ik al had gemaakt, en waar ik al stond. Ik vind het prachtig om cliënten ook dat perspectief te geven.”

Hoe houd je tegenwoordig de balans?

“Naast Van Ede & Partners werk ik als beleidsadviseur voor de gemeente Gooise Meren. Die combinatie is soms wat uitdagend, maar ik heb op beide plekken mijn draai gevonden. En ik vind ook nog tijd om te ontspannen. Sporten, fitness, vakantie, Netflixen. En mijn grootste passie is koken, een uit de hand gelopen studentenbaantje dat ik altijd ben blijven doen, vol perfectionisme. Momenteel zit ik in een pizza-fase. Ik geef zelfs kookworkshops en heb af en toe een cateringopdrachtje. Blijkbaar zat ik er al vroeg in: ik heb foto’s waarop ik als vijfjarig kind met pannen en lepels in de weer ben. Ik denk dat het ook echt een van mijn bestemmingen kan zijn in mijn leven om op een gegeven moment in zo’n foodtruck te staan. Dat is toch een beetje een droom. Maar voorlopig ben ik nog bij Van Ede & Partners te vinden.”