Door Sakira Lanting

Het gaat eigenlijk altijd om werkelijke aandacht. In een traject bij Van Ede & partners vraagt het van mij als psycholoog en consulent dat ik de ander, in dit geval de cliënt,  werkelijk zie zoals hij/zij is. En wat hem/haar ten diepste beweegt.

Aandacht voor de ander vraagt tegelijkertijd aandacht voor mezelf.

Naast mijn expertise, vaardigheiden en ervaring, vraagt het aandacht voor het contact in het hier en nu. En dat contact, die aandacht, loopt altijd via mezelf: wat ik zie, hoor, ervaar, opmerk, gewaar van eigen reacties, gevoelens, gedachten en associaties.  Hierbij gaat het om het praktiseren van “de methode van achtzaamheid (satipatthãna)”. Deze methode, een methode uit de traditie van de Theravada, een vroeg boeddhistische school, gaat over het trainen en ontwikkelen van de geest. Een methode die je leert je geest te kennen, te vormen en te bevrijden. Het geeft vorming en zelfinzicht, en kennis. Deze zijn nodig om jezelf te kennen, te weten hoe de wereld in elkaar zit en hoe jezelf naar de wereld kijkt ( welke “bril “ je op hebt).

Dit alles is nodig in de ontmoeting met de ander: open en  aandacht gewaar zijn,  en mijn eigen “barometer” goed lezen.

En dan oprecht, respectvol en deskundig in dialoog zijn met de  cliënt.

Tegelijkertijd vraagt het traject bij Van Ede & Partners dat de cliënt zelf ook oefent in aandacht.  Om zichzelf te leren kennen en te weten wie hij/zij is, welke talenten en kwaliteiten iemand heeft.

“Ieder mens is uniek en getalenteerd. Bewust worden van onze uniekheid en talenten geeft kracht.”

En dit bewustzijn vraagt aandacht, opmerkzaamheid en compassie van de cliënt voor zichzelf.  Zichzelf ten diepste leren kennen, herkennen en erkennen.

Jezelf ten volle tot bloei te laten komen (dat betekent: helemaal te worden wie je ten diepste bent en wat je tot uitdrukking hebt te brengen in de wereld), vraagt innerlijk onderzoek en reflectie.

Het traject bij Van Ede & Partners is een pad dat samen gelopen wordt, met aandacht, opmerkzaamheid en compassie. Worden/erkennen wie je ten diepste bent, is voorbij je angst gaan dat je niet voldoet, dat je te klein bent, of dat je anders zou moeten zijn dan je bent.

Een proces dat werkelijke aandacht , inzet en moed vraagt. Een proces dat je kan brengen  naar je bestemming, je diepste zelf.

Mijn moeder is mijn naam vergeten,
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?

Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan.
O, noem mij bij mijn diepste naam.

Voor wie ik liefheb, wil ik heten.

Gedicht van Neeltje Maria Min