In de artikelenserie over het thema Geluk spreken wij vandaag met Olaf Croon over het thema muzikaal geluk.

In Rotterdam studeerde Olaf bedrijfskunde en maakte deel uit van de Hermes House Band. Vanaf zijn zevende jaar speelde hij gitaar die hij van zijn opa had gekregen. Een paar weken later ging hij op gitaarles. Na een paar lessen speelde hij een liedje voor zijn opa en zong daarbij. Toen al is kennelijk de zanger in Olaf opgestaan. Op de middelbare school speelde hij in een bandje en daarna is er altijd muziek in het leven van Olaf geweest.

Wat betekent geluk voor jou?

Olaf: ‘De ultieme vorm van geluk is dat ik in het niks ben, dat er rust is. Ik ben een peinzer en een denker. In de drukte in mijn leven heb ik veel gedachten in mijn hoofd, dat maakt mij soms onrustig. Ik ben het meest gelukkig als die gedachten er niet zijn. Het niet hebben van deze gedachten geeft mij die rust en ervaar ik als de ultieme vorm van geluk.’

‘Dat is bijvoorbeeld als ik muziek maak. Dat geeft rust in mijn denken. Ik ervaar dan een soort van ontspannenheid, die ontstaat als ik muziek maak maar bijvoorbeeld ook ervaar met schaatsen, skiën en zeilen. Dat zijn bewegingen met een soort ritme, een cadans, een staat van zijn, van rust, waar ik gelukkig van word.’

En, wat betekent muziek voor jou?

‘Ik luister niet zoveel naar muziek. Maar ik word juist heel gelukkig van muziek maken. Het ben geen echte muziekkenner, zoals mensen die alles van muziek weten. Ik beleef muziek juist door het te spelen. Muziek is er altijd geweest. Ik heb jarenlang muziekles gehad, eerst gitaarles en daarna zangles. Lekker met een groepje, onder begeleiding, liedjes instuderen.’ 

‘Na de middelbare school ging ik studeren in Rotterdam. De bekende Hermes House Band (HHB) had een nieuwe zanger nodig. Ik deed auditie en van 1989 tot 1993 stond ik met de HHB op allerlei podia in heel Nederland, van Den Helder tot Maastricht en van Groningen tot Middelburg.’

‘Zingen is mijn lust en mijn leven. We speelden op hockeyfeestjes, studentenpartijen en ook op bedrijfsevenementen. Heel afwisselend. Tegen de tijd dat je afstudeert ga je uit de band. Toen we gingen werken speelden we door onder de naam de ‘Bikini Blues Band’, ook weer op allerlei partijen meestal voor onze generatiegenoten. Dat doen we tot op de dag van vandaag nog steeds. Daarnaast heb ik mee mogen werken aan ‘Sinterklaasfever’. Dat is begonnen met een alternatieve sinterklaas cd waarmee we uiteindelijk ook een aantal jaren een theatertour hebben gedaan. Een soort Sinterklaasmusical .’ 

‘Ruim zes jaar geleden creëerden we het muziek concept ‘Play me a memory’, een trio met Mark Snijders, Esther Hart en ikzelf. Wij spelen bij mensen thuis, tussen de gangen van hun feestelijke diner, op hun verzoek speciale nummers. Een soort ‘Diner Muzikale’. Dat geeft een magische sfeer en daar worden mensen echt blij van. Ze zingen vaak uitbundig mee. Dat zijn hele mooie geluksmomenten voor ons publiek én voor ons. Ingetogen en uitbundige momenten. Mensen worden er altijd blij en emotioneel van. Ik vind het echt heel prettig om mensen blij te maken.’

‘Naast mijn werk en mijn gezin ben ik vaak met muziek bezig, tot op de dag van vandaag. Ik word echt heel blij van muziek, het maken van muziek geeft mij echte geluksmomenten. Voor mij werkt muziek meditatief. Er is even niets in mijn hoofd. Dan word ik rustig en krijg ik een voldaan gevoel. De wisselwerking met het publiek geeft mij ook een kick, geeft energie en laadt mijn batterij weer op. Het is verslavend.’

Het publiek geeft mij een kick, geeft energie en laadt mijn batterij weer op. Het is verslavend.

Je wordt nu begeleid door Van Ede & Partners. Wat zijn jouw ervaringen?

Ik was zakelijk directeur van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Ik ben daar op het verkeerde moment begonnen en werkte mezelf een slag in de rondte. Ik liep helemaal leeg. Dat ging niet goed. Via de bedrijfsarts ben ik bij Van Ede & Partners terechtgekomen. Ik heb mijn zelfanalyse geschreven en diverse trainingen gevolgd. De gesprekken met Huib Bartels en Rogier Huffnagel geven mij zelfinzicht en ik ben helemaal rustig geworden. Ik wil graag werken in de wereld van goede doelen, entertainment of sport. Dat zijn mooie omgevingen, die mij blij maken. Ik heb mijn bestemming nog niet gevonden in deze lastige coronatijd, maar dat komt wel. Ik ben nog niet bij mijn einde.’

Het Einde
Je komt zo in je leven
Altijd wel bij een punt
Dat je ergens tegenaan loopt
Dat je niet meer verder kunt
Dan moet je blijven vechten
Het is geen eindstation
Dus laat je kop niet hangen
Je toekomst vraagt er om

We gaan door tot het einde
Tot het eigenlijk niet meer mag
We gaan door
Tot het einde van de dag
We gaan door tot het einde
Tot het eigenlijk niet meer kan
We gaan door
Ons hele leven lang

Aan het einde van de tunnel
Brandt altijd weer dat licht
Wil je de duisternis verdrijven
Doe dan je ogen niet meer dicht

Ga met ons mee tot het einde
Tot het eigenlijk niet meer mag
Met ons mee
Tot het einde van de dag
We gaan door tot het einde
Tot het eigenlijk niet meer kan
We gaan door
Ons hele leven lang

Tijdens de online sessie in januari zong jij het lied ‘Het Einde’. Heeft dit lied voor jou een speciale betekenis?

Ja, dat kun je wel zeggen. Iedere keer als ik het zing krijg ik er kippenvel van. ‘Het Einde’ is geschreven door Mark Snijders, letterlijk als een laatste nummer van een rockmusical in onze studententijd. Gewoon het einde van deze musical. Dit lied was eigenlijk een studentengrap, zo van einde, klaar, dag allemaal. Ik heb ‘Het Einde’ vele keren gezongen en doe dat nog steeds. Iedere keer met dat mooie gevoel en die kippenvel, magisch! Ik heb ‘Het Einde’ ook samen Mark Snijders en The Rotterdam Ensemble mogen vertolken in het Nieuwe Luxor in Rotterdam ter ere van het 25-jarig bestaan van de Hermes House Band. Hier hoor maar!’

Ben je benieuwd naar hoe Olaf ‘Het Einde’ zingt, klik dan hier!