“In dramatische omstandigheden ontstaat een grotere weerbaarheid”. Aldus een inspirerend artikel in de Volkskrant deze week. En wat willen we dat allemaal graag; veerkracht en optimisme… Voor velen was er (ook) reden tot optimisme, lekker thuiswerken, eindelijk ziet ‘de baas’ dat we ook thuis productief kunnen zijn!
Weken later zie ik om me heen die houding kenteren, we missen onze collega’s, de sfeer op het werk, onze vaste patronen. En we komen onszelf tegen in die afgedwongen isolatie, die veel minder fijn blijkt te zijn dan we in het begin dachten. De gedachte dat iederéén thuis zit voelt als gedeelde smart, die zou immers als halve smart moeten voelen. En ‘iedereen werkt thuis’ gaat ook al niet op, ruim 40% van de werknemers blijkt naar het werk te gaan, met inachtneming van de voorgeschreven maatregelen. De emotionele schade is nog niet te overzien, al is wel al duidelijk dat we deze periode ervaren als emotionele armoede…
Het vraagt de nodige mentale oefening, accepteren dat de dingen zijn zoals ze zijn en daar zijn de meesten mensen nou eenmaal niet zo goed in. Voor ons als consultants bij Van Ede & Partners wordt weer eens bevestigd wat we regelmatig tegen elkaar zeggen: “De cliënt ben je (ook) zelf”; als wij er voor jou mogen zijn werkt het net zo goed andersom, wij hebben jullie net zo hard nodig om dat te kunnen doen waar we goed in zijn. Onderzoeken waar je talenten liggen, ondersteunen waar het moeilijk is, reflecteren op ons eigen gedrag en samen blij zijn als het de goede kant op gaat…
Vorige week heb ik Het Grote boek van de Stilte van Paul Wilson er weer eens bij gepakt; dit inspirerende boek start met de opsomming van plichten die we ons in de loop van ons leven vaak zelf hebben opgelegd; hypotheekverplichting, prestatiedrang in ’t werk én privé, door iedereen aardig gevonden willen worden… We kennen ze allemaal en wellicht nog wel meer. Waar je eigenlijk het liefst je eigen tijd in zou willen richten, richt je je naar de tijd. De vraag rijst meer en meer wat het leven de moeite waard maakt, waarvan wordt je blij, krijg je de voldoening die je zo hard nodig hebt?
Geluk is een kort, voortsnellend gevoel dat we oh zo graag wat langer vast zouden willen houden. We blijven het nastreven, tot er een keer een moment komt dat we even ‘stil’ staan. Stil bij wie we zijn en wie we nou eigenlijk zouden willen zijn. Bij sommige mensen zie je dat zij iets anders lijken te hebben ontdekt. Er gaat rust van ze uit. Hoe doen ze dat? Dat wil jij ook! Vaak vinden mensen rust via meditatie. Zoals Paul Wilson het verwoordt: meditatie is een ordelijke manier om ruimte in je dag en omgeving te creëren. En de enige voorspelbare manier om directe (spirituele) voldoening en verlichting te bewerkstelligen. Klinkt natuurlijk fantastisch, maar hoe kunnen we dat bewustzijn bereiken en dat het liefst zonder al te veel inspanning? In Het grote Boek staan een aantal zeer hanteerbare tips, de Stilte-methode genoemd. Gun jezelf de kans er vertrouwd mee te raken en deze methode wordt een moment in je dag waar je naar uitkijkt, élke dag. Afhankelijk van hoe je als mens in het leven staat zal het je meer of minder moeite kosten deze staat te bereiken. Daarom worden er diverse methoden aangeboden, waarvan sommige zelfs tegenpolen lijken. Welke methode bij jou past ligt voor de hand, diegene waar jij je goed bij voelt. De auteur maakt op zeer overzichtelijke wijze duidelijk dat geen enkele van de oefeningen een specifieke betekenis heeft, en dat bewustwording en verlichting geen op zichzelf staande resultaten zijn, maar deel uitmaken van een proces. “Je vindt geen verlichting en bewustwording, ze zijn er al, als je in staat bent hindernissen uit de weg te ruimen.”
Stil worden is een moeizaam proces, je voelt verzet, je durft niet zo goed los te laten. Vind je eenmaal de moed om de stilte in de ogen te kijken, dan ontstaat er licht en ruimte. Je bent niet weg, je bent er nog steeds, misschien wel meer dan voorheen. Ik vond het toepassen van een aantal methoden beslist de moeite waard, afstand nemen van de dagelijkse werkelijkheid schept perspectief. En, naar een gedicht van Marijke de Bruijne: “Wie luistert naar de stilte weet de weg.” Durf erop te vertrouwen dat het goed komt! Daarbij gaan kwetsbaarheid en kracht hand in hand, laten we dat niet vergeten. Deze fase gaat voorbij…