Binden en boeien – als je het anders leest, voelt het toch een beetje als een luxe gevangenis. Bovendien ligt bij de aanpak de nadruk vaak op het aantrekken van mensen. Kijk maar naar wat organisaties besteden aan marketingkosten, recruiters, werving- en selectiebureaus, headhunters. En aan interim professionals als een vacature dan nog niet is ingevuld. Als je al die kosten bij elkaar optelt, waar komt jouw organisatie dan uit?
Houd je iemand te lang vast, dan gaat diegene verder zoeken.
En hoe verhoudt zich dat tot wat er daadwerkelijk besteed wordt aan het doelbewust in kaart brengen, behouden, uitdagen en ontwikkelen van talent? Zeker, veel organisaties hebben ontwikkelbudgetten voor training en opleiding, maar ze verwachten dan vaak ook dat medewerkers zelf met een voorstel komen. Doen ze dat niet, dan zullen ze het wel niet belangrijk genoeg vinden, is de gedachte. Terwijl je eigenlijk actief zou moeten sturen op die opleidings- en ontwikkelbehoefte.
Daarom is het zo belangrijk om als organisatie heel goed in kaart te krijgen waar je talenten zitten en welke mensen potentie hebben om zich door te ontwikkelen. Zodat je daar gericht in kunt investeren. Organisatiebreed. Nu staan persoonlijke ontwikkelplannen meestal los van elkaar; het zijn individuele aangelegenheden. En is veel afhankelijk van de leidinggevende, of díe aandacht heeft voor talentontwikkeling.
Vaak zie je dat managers bepaalde mensen angstvallig vasthouden die ze niet kwijt willen voor het team. Maar houd je iemand te lang vast, dan gaat diegene verder zoeken. Terwijl er misschien elders in de organisatie ruimte is voor een mooie volgende stap. Zo werkt binden averechts. Maar als je mensen blijft waarderen op hun kwaliteiten en tegelijkertijd triggert en uitdaagt op hun ontwikkelpunten, zorg je juist dat ze zich langer committeren aan je organisatie.
Heb je vragen?
Maak een vrijblijvende afspraakManon Janssen
Is werkzaam bij: